Son Yudum

Ne varsa geride kalan

küflü pencereler,

boş sayfalar

yağmurlu geceler

Ne varsa geride kalan

küçük bir kutuda

yaralı kalbim

çürük tahta kapılar

anılar, acılar

pişmanlığın o iyileştirilemeyen sancıları...



Ne varsa geride kalan

aldanışlarımla bir

yorgunluk vakti çalan o hüzünlü şarkılar



Yok gibi,

ben değilim gibi

çırpınışlarında,

bir eski kemanın

yitirilmiş,

suskun yalnızlığım gibi...




Ne varsa geride kalan


yudum yudum,


aşk gibi


doluyor ruhumuza


kızıl yakut misali...